نشانه های تغییر دهنده نت

نشانه های تغییر دهنده نت

در موسیقی نشانه هایی وجود دارد که اگر در جلوی هر نتی قرار گیرد باعث زیر یا بم کردن نتها به اندازۀ نیم پرده می شوند بدون اینکه نام نت و جایشان روی خط حامل تغییر کند.

۱– دیِز ( )  : هرگاه سمت چپ نتی بیاید آن را نیم پرده بالا می برد یعنی نت زیرتر می شود و ما آن نت را با پسوند دیز می خوانیم .

برای نواختن نت دیز دار در شکل بالا باید کلاویۀ سیاه بعد از نت دو را بفشاریم که در واقع نیم پرده بالاتر از نت دو است .
۲ – بمل ( ) : هرگاه در سمت چپ نتی قرار گیرد آن را نیم پرده پایین می آورد یعنی نت بمتر می شود  و ما آن نت را با پسوند بمل می خوانیم .

در شکل بالا برای اجرای نت بمل دار باید از نت دو نیم پرده به عقب برویم یعنی نت سی را باید بفشاریم.

۳ – بکار ( ) : هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد که قبلاً دیز یا بمل شده است اثر آن نشانه ها را خنثی می کند ونت بدون نشانه اجرا می شود.

پرده و نیم پرده

فاصلۀ بین دو نت پی در پی را با کلمه های پرده و نیم پرده می سنجند.

چگونه؟

• در کیبورد هرگاه حد فاصل بین دوکلاویه هیچ کلاویۀ دیگری (چه سیاه چه سفید) وجود نداشت فاصلۀ بین آنها نیم پرده  می باشد.
• حال اگر بین دو کلاویه فقط یک کلاویه وجود داشته باشد (چه سیاه چه سفید) فاصلۀ بین آنها  یک پرده  می باشد.

  *تمرین نهم :